Από τη στιγμή που τελειώνεις το πανεπιστήμιο αρχίζει μία σειρά ατέλειωτων αιτήσεων, ξεκινώντας από το αντικείμενο που σπούδαζες επί τέσσερα χρόνια (πολύ συχνά και περισσότερα) και - μετά από αρκετές δόσεις απογοήτευσης- συνεχίζοντας με αιτήσεις παντού, ή σχεδόν παντού.
Έτσι μπαίνεις σε μια διαδικασία συμπλήρωσης αιτήσεων, αποστολής βιογραφικών και συλλογής δικαιολογητικών (γιατί όσο πιο πολλά προσόντα έχεις τόσο περισσότερη γραφειοκρατία πρέπει να αντιμετωπίσεις!).
Πρέπει να βρίσκεσαι συνεχώς σε εγρήγορση! Ανάλογα με τη δουλειά που επιδιώκεις, υποβάλλεσαι σε τεστ γενικών γνώσεων, εγρήγορσης, αντίληψης, παρατηρητικότητας, γλωσσικών γνώσεων, ξεχωριστά από τα έξτρα μαθήματα στα οποία πρέπει να εξεταστείς, τα σχετικά με το αντικείμενο της δουλειάς, αν πρόκειται για γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Εξετάσεις που σε καθιστούν όχι απλά κατάλληλο και ικανό για να αποκτήσεις την πολυπόθητη θέση αλλά... πολυμίξερ! Όσες εξετάσεις κι αν δώσεις, δεν θα είναι ποτέ αρκετές!
Τα παράβολα δε είναι μια άλλη ιστορία. Αν αποφασίσεις να κάνεις χαρτιά για εξετάσεις τύπου ΑΣΕΠ συστηματικά, το 70ευρω το έχεις μέσα στο νερό!
Κι όλο αυτό αφού εξεταζόσουν διαρκώς επί τέσσερα (το ελάχιστο) χρόνια και έχεις πλέον στα χέρια σου το πτυχίο που 'υποτίθεται' ότι πιστοποιεί το γεγονός ότι έχεις τις απαιτούμενες γνώσεις.
Κι αν συνεχίσω, πάει μακριά η βαλίτσα. Γιατί να υπάρχουν σχολές χωρίς να υπάρχουν αντίστοιχες θέσεις εργασίας; Γιατί να υπάρχει τόσο μεγάλη αναντιστοιχία αποφοίτων- θέσεων εργασίας, όταν αυτές υπάρχουν; Γιατί λειτουργούν μ'αυτόν τον τρόπο τα πανεπιστήμια, ώστε όταν αποφοιτάς να μην ξέρεις που σου παν τα τέσσερα; Και οι απορίες δεν έχουν τελειωμό... Αλλά δεν έχω άλλο χρόνο γιατί... έχω να δώσω εξετάσεις!
Έτσι μπαίνεις σε μια διαδικασία συμπλήρωσης αιτήσεων, αποστολής βιογραφικών και συλλογής δικαιολογητικών (γιατί όσο πιο πολλά προσόντα έχεις τόσο περισσότερη γραφειοκρατία πρέπει να αντιμετωπίσεις!).
Πρέπει να βρίσκεσαι συνεχώς σε εγρήγορση! Ανάλογα με τη δουλειά που επιδιώκεις, υποβάλλεσαι σε τεστ γενικών γνώσεων, εγρήγορσης, αντίληψης, παρατηρητικότητας, γλωσσικών γνώσεων, ξεχωριστά από τα έξτρα μαθήματα στα οποία πρέπει να εξεταστείς, τα σχετικά με το αντικείμενο της δουλειάς, αν πρόκειται για γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Εξετάσεις που σε καθιστούν όχι απλά κατάλληλο και ικανό για να αποκτήσεις την πολυπόθητη θέση αλλά... πολυμίξερ! Όσες εξετάσεις κι αν δώσεις, δεν θα είναι ποτέ αρκετές!
Τα παράβολα δε είναι μια άλλη ιστορία. Αν αποφασίσεις να κάνεις χαρτιά για εξετάσεις τύπου ΑΣΕΠ συστηματικά, το 70ευρω το έχεις μέσα στο νερό!
Κι όλο αυτό αφού εξεταζόσουν διαρκώς επί τέσσερα (το ελάχιστο) χρόνια και έχεις πλέον στα χέρια σου το πτυχίο που 'υποτίθεται' ότι πιστοποιεί το γεγονός ότι έχεις τις απαιτούμενες γνώσεις.
Κι αν συνεχίσω, πάει μακριά η βαλίτσα. Γιατί να υπάρχουν σχολές χωρίς να υπάρχουν αντίστοιχες θέσεις εργασίας; Γιατί να υπάρχει τόσο μεγάλη αναντιστοιχία αποφοίτων- θέσεων εργασίας, όταν αυτές υπάρχουν; Γιατί λειτουργούν μ'αυτόν τον τρόπο τα πανεπιστήμια, ώστε όταν αποφοιτάς να μην ξέρεις που σου παν τα τέσσερα; Και οι απορίες δεν έχουν τελειωμό... Αλλά δεν έχω άλλο χρόνο γιατί... έχω να δώσω εξετάσεις!
